.:Renata Tebaldi-Grandi Voci (1951-1968) :.

01. Madama Butterfly: Un bel di vedremo
02. La Boheme: Si, mi chiamano Mime
03. Turandot: Tu, che di gel sei cinta
04. Tosca: Vissi d'arte, vissi d'amore
05. Aida: Ritorna vincitor!
06. Otello: Piangea cantando...Ave Maria
07. La forza del destino: Pace, pace, mio Dio
08. Gianni Schicchi: O mio babbino caro
09. Suor Angelica: Senza mamma, o bimbo, tu sei morto
10. La Fanciulla del West: Laggiu nel Soledad
11. Manon Lescaut: In quelle trine morbide
12. Adriana Lecouvreur: Io son l'umile ancella
13. Andrea Chénier: La mamma morta
14. Mefistofele: L'altra notte in fondo al mare
15. La Wally: Ebben?... Ne andró lontana


albüm bilgisi

Renata Tebaldi, 1922'de Pesaro'da doğmuştur. 1944 yılından itibaren müzik kariyerine başlamıştır. 1946'da Toscanini ile Scala Di Milano'nun açılışını yaptıktan sonra, ününü iyice artırmış ve 1949'da uluslararası anlamda tanınan bir sanatçı olarak başarılı bir sanat hayatına atılmıştır. Ses renginin güzelliği ile döneminin en önemli sopranolarından biri olarak, devrin bir diğer önemli sopranosu Maria Callas ile rekabet eden sanatçı, Verismo olarak adlandırılan gerçekçi operanın kahramanlarına, rakibesi Maria Callas'ın bile beğenisini ifade ettiği sesi ile hayat vermiştir. 2004'te San Marino'da yaşamını yitiren Tebaldi Madam Butterfly, Tosca, Manon Lescaut, Othello operalarına kattığı yorumuyla bilinir.



İlk defa 22 yaşında Arrigo Boito'nun Mefistofele'sinde sahneye çıktı. 1946 yılında Arturo Toscanini ile Milano'da karşılaşması hayatının dönüm noktası oldu. Tahmin edilebileceği üzere bir yıl sonra La Scala'daydı. Giuseppe Verdi'nin Quattro Pezzi Sacri'sinden Te Deum yorumu eşsizdir. La Scala'da 5 yıl boyunca kadrodayken bir gün Aida'da sahneye çıkamaz. Bir türlü yerine birisi bulunamaz ve en sonunda Italyan olmayan bir sopranoda karar kılınır. Bu genç kız o kadar başarılı olur ki, hemen kendisi ile sözleşme yapılır. Bu genç kız, Maria Callas'tır. Bu durum, ikilinin yirmi yıla yakın sürmüş rekabetin de başlangıç noktasıdır. Aralarındaki rekabetin tatlı olarak nitelendirilmesi de mümkün değildir.

İkilinin performanslarında bir tarafı tutan operaseverlerin heyecanlı tezahüratlarına karşı tarafın cevap vermekten kaçınmadığını da belirtelim. Callas İtalya'da performans gösterirken, Tebaldi Metropolitan Opera'nın gülü olmuştur. Aralarındaki bu keskin rekabete 16 eylül 1968'de son vermişlerdir. Tebaldi'nin Francesco Cilea'nın Adriana Lecouvreur'u Callas'a budur dedirtmiş ve kuliste kameralar önünde rakibesini kutlamıştır.



Bir de Tebaldi'nin atlardan korkmakla beraber ilk Metropolitan'da sahne aldığı Giacomo Puccini'nin La Fanciulla del West'inin üçüncü perdesinde atın üstüne oturmayı başardığını da ekleyelim. Provalarda ilk deneyişinde ata bay diye seslenmesi unutulmazdır. 1973 son opera performansını, 1976 ise son konserine tanıklık eder. Sesidir onu güçlü kılan, tanrının bir lütfu olduğunu hep vurguladığı sesi...

diğer albümleri

Sanatçının çok fazla albümü olduğu için burada yayınlamıyoruz merak edenler için 134 albümünün olduğu bir listenin linkini verelim : Tebaldi Albümleri


web sayfası