01-O Marceneiro(A.Neves/C.Ramos)
02-Tricana (H.Rego/Marceneiro)
03-Amor De mãe (H.Rego/A.Duarte)
04-Domingo D’Agosto (C.Conde/Marceneiro)
05-A Casa Da Mariquinhas(S.Tavares/A.Duarte)
06-O Lenço (Henrique Rego/A.Duarte) (1961)
07-Senhora Do Monte (G.de Oliveira/A.Duarte)
08-Lembro-Me De Ti (L.Barbosa/A.Duarte)
09-Mocita Dos Caracóis (L.Barbosa/A.Duarte)
10-Minha Freguesia (A.Neves/A.Duarte)
11-Orfãzita (F.Radamanto/J.dos Santos)
12-O Amor é Agua Que (A.Sousa/A.Duarte)
13-Colchetes d’oiro (Henrique Rego) (1971)
14-Foi Na Velha Mouraria(F.Teles/Marceneiro)
15-Despedida (Carlos Conde/Alfredo Duarte)
16-Há Festa Na Mouraria (A.Amargo/A.Duarte)
17-O Pierrot (L.Barbosa/A.Duarte)
18-Cabelo Branco (H.Rego/Popular)
albüm hakkında
Lizbon'lu Fado şarkıcısı (1891-1982)
Alfredo Rodrigo Duarte olarak bilinir.
Babası bir ayakkabıcıydı.1908 yılında ilk kez halk arasına çıktığı zaman 20 yaşındaydı ve yakın çevresi tarafından Fado şarkıcısı olarak biliniyordu.
20 li yaşlarında gemi marangozu olarak çalışırken bunu ek bir kazanç olarak yapıyordu. Zamanla büyük fadocular tarafından tanındı
İkinci dünya savaşı sırasında günde 12 saat çalışıyordu. Boykota katıldı ve çalışmayı
bırakarak sadece şarkı söylemeye başladı. Alfredo alçak gönüllüce kendisine sanat hayatında kullanacağı Marceneiro adını verdi.
Normalde Fado restorantlarda insanlar konuşurken ve çok gürültü varken söylenen bir müzikti. Alfredo sessizliği sağlamak için çok yüksek sesle şarkısına başlar ve buna olarak ayaklarıyla yeri dövercesine tempo tutardı.
Çok yüksek bir sese sahipti. izleyicilerinin genelde çoğu halktan kişilerdi. O zamanlar Lizbon'da popüler olmak insanların ötesine geçmek anlamına gelmezdi. Amelia Rodrigues'in başarılı olmasında ve tanınmasında etken olan kişidir. Onların ünlerinin lokal olarak kalmayıp evrenselleşmesinde katkı da bulunmuştur.
"En büyük pişmanlığım: Fadoyla ilgili şarkılarımın kaydedilmesidir. Kayıt, Fadonun
mekanikleştirilmesidir. Ben ruhum emrettiği için şarkı söyledim. Mekanik bir şekilde şarkı söylemeyi sevmediğim için dua eder gibi şarkı söyledim. Şarkılarımı söylerken beni dinleyen insanların tepkilerini görmek istedim.
Mariza dan önce, Carlos do Carmodan önce,
Amelia dan da önce Alfredo vardı..."
Alfred amca..
Herkes ona böyle hitap etmeyi severdi. 52 yaşında tekrar şarkı söylemeye başladı. 91 yıl yaşadı. Lizbon'da Fado nun özüdür.
...
Fado sözkonusu olduğunda kadın seslerini tercih ettiğim halde nedense Alfredo'nun sesi bana çok dokunaklı geldi hep..
albümdeki dördüncü parça özellikle.. "A Casa da Mariquinhas" ın daha sonra onlarca versiyonunu dinledim ama en güzelini Alfred amca söylemiş bence..
0 yorum:
Yorum Gönder